Christchurch en verder...

24 december 2013 - Moeraki, Nieuw-Zeeland

Hallo iedereen!

Nadat we in Kaikoura internet hadden en tot het besef kwamen dat de surf niet alles zou worden hebben we beslist om nu het zuidereiland te verkennen, dan na nieuwjaar nog een kleine maand in Blenheim te gaan werken (werk hebben we al met zekerheid bij Lex de organische wijnboer) en dan terug naar het noordeiland te gaan. We moeten in het noorden de zuid-oostkust nog doen en volgens vele is dit het paradijs op alle vlakken (ook surf natuurlijk) dus daar kunnen we dan op het gemak rondtrekken en surfen. Alleszins, dat is voor later...

We vertrokken van ons gezellig plaatsje aan het strand, op naar Christchurch wat een 3-tal uur rijden is. Net voor Christchurch halt gehouden en op een camping geplaceerd aan Waikuku beach. Heel gezellig, en er stonden wat golven dus wij het water in. Voor diegene die mijn reactie bij vorig reisverhaal niet gelezen hebben, gesurft met dolfijnen dus!! Was een superervaring! De dag erna reden we door naar Christchurch, een halfuurtje verder...

Christchurch, bij de meesten welgekend van de enorme aardbeving 2 jaar geleden. Iedereen weet dit en praat er voluit over, maar wat we aantroffen was ver van wat we verwacht hadden. Wij, als europeanen zijnde, hebben nog nooit echt een ervaring gehad met een plaats waar zulke ramp gebeurd is. Naïef zoals we zijn dachten we een gezellige stad aan te treffen zoals ze schrijven, waar de tekens van de aardbeving slecht tot een aantal monumenten en musea beperkt zouden blijven. Niks was minder waar... Zeer zeer raar, zo kan je de sfeer omschrijven die er hing. In het stadscentrum stond het vol met gebouwen en winkels die afgesloten en in verval waren. De straten lagen nog steeds open en waren overal opgelapt met pleisters van asfalt. We reden erdoor en hadden het gevoel dat we door een stad reden waar net een oorlog gewoed had. We bezochten in het stadscentrum Re:start, een klein winkelcentrum waar de winkels in containers gebouwd zijn. Dit deden ze meteen na de aardbeving om winkels te kunnen openhouden, maar ze hebben dit zo gelaten omdat het echt wel gezellig is, en alle andere gebouwen nog steeds niet herbouwd of afgebroken zijn.

Je kan in de winkels en flatgebouwen nog steeds binnen kijken. Bijv een footlocker waar al het materiaal nog binnen staat, precies alsof de eigenaars gevlucht zijn. Op alle vensters staat in graffitti gespoten welke reddingsbrigade dat gebouw heeft ontruimt en hoeveel mensen er binnen waren.

Alle mensen in de stad zijn ook zeer stil, zeker de toeristen. Je zou voor minder... De mensen waar we mee spraken zijn ook zeer negatief en zeggen dat de quake alles veranderd heeft. Stel je voor, een bruisende stad na zo'n aardbeving: heel de economie stort gewoon in en voor de vele mensen dat er wonen is er ineens amper nog werk. Wij keken nu nog naar de gebouwen die in zo een 'goede staat' waren dat ze 2 jaar na datum nog niet afgebroken zijn (wat nog wel moet gebeuren natuurlijk). Dus we hebben nog niet eens de gebouwen gezien die al afgebroken zijn, of ingestort en opgeruimd zijn.

Zoals je kan lezen, een zeer raar gevoel dat je krijgt als je daar rondloopt. Het leek echt op een spookstad en we voelden ons daar niet echt op ons gemak om wild te kamperen tussen verlaten en vervallen gebouwen.

Wij naar het dichtsbijzijnde strand gereden: New Brighton. Meer van hetzelfde... In een pub ene gaan drinken, wat jonge locals ontmoet en weer waren ze niet echt positief over het leven na de aardbeving. Geslapen op een parking daar.

Vanochtend naar het quake museum geweest om foto's en info te lezen over wat er allemaal gebeurd was. Christchurch ligt op 2 breuklijnen (zoals eigenlijk heel Nieuw-Zeeland) die heel gevoelig zijn voor aardbevingen. Tijdens de aardbeving in 2011 is er een proces opgetreden dat liquifaction heet. Kort gezegd, de grond onder de stad wordt 'vloeibaar' en alles wat erop staat zakt in. Als je de filmpjes enz bekijkt word je helemaal stil. Moet echt verschrikkelijk zijn geweest. Na ons bezoek aan het museum hadden we beiden zoiets van: let's get the hell out of here! Op naar positieve gedachten!!

Vandaag zijn we dan doorgereden tot Moeraki, een 4-tal uur onder Christchurch. Hier leven pinguin kolonies die we zeker gaan bezoeken. We hebben ons hier op een heel gezellig campingske gezet om morgen Kerstmis door te brengen. We hebben massa's lekker eten gekocht en gaan ons morgen eens goed soigneren. 

Erna is het plan door te rijden tot Dunedin, een prachtige stad blijkbaar met wereldklasse golven. Hopen dat we rond nieuwjaar een glimp van het veel aanwezige zuiderlicht kunnen opvangen!

Aan iedereen een zalige Kerstmis alvast, goed eten en leuke pakjes :)

Schol!

Ben

Foto’s

4 Reacties

  1. Oma en Bompa:
    24 december 2013
    Ik twijfel of mijn bericht correct naar jullie is verzonden.
    Ik weet echt niet welke handeling nog moet om te verzenden.
    hebben jullie mijn email ontvangen
  2. Oma en Bompa:
    24 december 2013
    Lieve kinderen,

    Wat een mooie reisverhalen.Genieten,werken voor de kost,wassen en plassen,surfen en zonnebaden,.....
    Morgen thuis bezoek om Kerstmis te vieren, samen met
    een 25 tal.Oma heeft zoals steeds haar uiterste best gedaan.(ik heb ook geholpen hoor)ondanks ik gevallen ben met de fiets en een sleutelbeenbreuk heb(lugubere cadeau voor Kerstmis en Nieuwjaar)
    Uw kerstgeschenken heeft Oma veilig opgeborgen, in de "kluis" omdat ze zeer "kostelijk"zijn(ra,ra,ra).
    Maak het beiden goed,een dikke kus en knuffel van ons beiden.
  3. Rita Van Bruggen:
    25 december 2013
    Dag lieve schatten,
    Het was heel fijn jullie afgelopen zondag te kunnen spreken via skype. Jullie doen het zo goed, en jullie stralen..........superfijn om te zien, en zoveel avonturen die jullie nog zullen beleven. Blijf ons op de hoogte houden en graag een adres als jullie een maand werken in Blenheim, hier liggen nog een paar kadootjes, van Oma en van mij. Dikke Kerstknuf en zoen, Mama Rita
  4. Jokke:
    28 december 2013
    super jullie verhalen. geniet er elke keer weer van......wens jullie een super nieuw jaar en nog heel veel verhalen!!!!
    groetjes bie van de jokke xxx