The Farm

Allen,

ondertussen veel te vertellen! Zoals we in vorig reisverhaal al aankondigden, zijn we nu al sinds zondag op The Farm (http://www.thefarm.co.nz voor diegenen die even willen kijken). Dit is iets wat bij ons niet bestaat, even uitleggen wat het juist is: een gigantische boerderij van 400ha in de bergen langs de noordkust. Gerund door een koppel Mike en Ellen met 8 kinderen. Ze hebben niet alleen de boerderij maar rond de boerderij zijn stallen enz omgebouwd tot verblijven voor grote groepen, volledig country style. Ze organiseren, kampen voor kinderen, weekendjes voor mensen die willen of groepen, activiteiten als: paardrijden, motocross (zijn de twee hoofdactiviteiten), kayak, bad ass camp voor jongeren waar ze bijv met de gasten een schaap gaan afschieten en dat leren klaarmaken en massa's andere dingen. Ondertussen runnen ze dus ook de boerderij en geven ze les aan 17 jongeren die hier een 'stage' agriculture volgen. Dat is dus hier een vak op school, die mannen gaan niet naar school maar komen hier werken, worden door Mike en Ellen begeleid en moeten hier dus ook examens enz afleggen... Heel raar soms, vergelijk het met deeltijds bij ons.

Afgelopen weekend als we hier aankwamen was het labour weekend in NZ. Maandag verlof dus. We kwamen hier zondag aan en hier was zooooo veel volk. Overal motocrossers, paardrijders, mensen die aan het bbqen waren,... Uiteindelijk Ellen gevonden, ze zei simpelweg, hier is het huis, het is een druk weekend, make yourself at home! In het huis loopt continue wel 20 man rond. Wij zijn hier dus aan het WWOFen zoals ze zeggen (will work on farm). We krijgen hier eten en alle faciliteiten, in ruil voor wat klusjes te doen enz. Meteen ontmoetten we een Duitser die hier ook aan het woofen was (zo spreek je het uit). Hier wonen bijv ook engelsen en een ierse bijv die hier al 3 jaar wonen en werken. 

Je merkt dat het leven hier totaal anders werkt, iedereen doet hier zijn deel zonder dat iemand iets vraagt, het lijkt hier op een totale chaos, maar dat is niet zo, omdat gewoon iedereen doet wat hij moet doen. De mentaliteit is ook zo verschillend, iedereen is open en sociaal en steeds goedgezind. Ze zijn veel relaxer dan bij ons. Wij gaan tot nu toe elke voormiddag surfen hier een beetje verder, 's middags luchen en op het gemak wat taakjes doen zoals afwas, distels uitdoen, vloer kuisen,... Allemaal heel gemoedelijk. Voor de surfers: de surf is hier echt zalig, ideaal om de nieuwe planken gewoon te worden, precies zoals een goede dag in Domburg maar steeds superclean omdat hier altijd wel ergens een baai zonder wind is! Nieuwe boards lopen echt super! Zeker de fish is geweldig!

Ze leven hier ook echt van hun land, van een schaap eten ze een hele week, maar echt alles maken ze er dan van, en het karkas ligt dan gewoon in de keuken tot als ze het kapot maken voor de honden :) 

Het kleinkind dat hier rondloopt is 3j, een blond manneke, supergrappig. Mike is ook een dierenarts, gisterenochtend kwam er een vrouw met haar hond die een gapende wonde in zijn poot had die gemaakt moest worden. Mike gaat dat naaien on the spot op het vuile terras en zegt, Ben en Maite komen jullie maar kijken en pak de kleine mee, Alfie (zo heet hij) kijkt hier dus naar. Bij ons zou het niet waar zijn...

Kortom, het is hier zalig en echt een leuke ervaring, gewoon heel moeilijk om zoiets uit te leggen, je zou het eens moeten komen zien :) Ze willen graag dat we mee kampen gaan begeleiden vanaf volgende week, maar we zien wel hoe lang we nog blijven... Als ik ze zover krijg dat ze ons ervoor betalen blijven we wel even denk ik :) Heb de indruk dat ze wel graag willen dat we blijven, omdat we ook wel ervaring hebben met kampen ed. We moeten aan de ene kant nog zoveel van NZ zien, maar aan de andere kant hebben we ook nog hopen tijd... 

We'll see how it goes...

Ben